Akty prawne

Na podstawie art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), Rada  Miejska w Sławie uchwala, co następuje:

Przewodniczący Rady Sławomir Mazur

 

Pismem z dnia 19 listopada 2015 r. skarżący XXXXX YYYYYYY, wystąpił do Wojewody Lubuskiego ze skargą na Burmistrza Sławy Cezarego Sadrakułę. Skarga powstała   w związku z nieprawdziwymi zdaniem skarżącego, informacjami zamieszczonymi na oficjalnym profilu Gminy Sława w portalu społecznościowym Facebook. Skarżący wskazał, że nieprawdziwą informacją jest, że „drugą sprawą były podatki od środków transportowych, o zajęcie się sprawą wnioskowali przedsiębiorcy”. Skarżący wskazał, że jest to nieprawda i celowe fałszowanie informacji. 

Zgodnie z art. 228 Kodeksu postępowania administracyjnego  skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia. Na podstawie art. 229 pkt. 3 wskazanej ustawy, właściwym organem do rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Sławy, jest Rada Miejska w Sławie, stąd Wojewoda Lubuski przekazał skargę  Radzie Miejskiej w Sławie.

Przewodniczący Rady Miejskiej skierował skargę pod obrady Komisji Rewizyjnej, a następnie skierował ją pod obrady Rady Miejskiej w Sławie, czego skutkiem jest podjęcie niniejszej uchwały.

       W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego, przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.

Zatem w świetle tego przepisu ocena działań danego organu powinna odbywać się
w oparciu  o kryterium zgodności z obowiązującymi przepisami prawa. Należy wskazać, iż Rada Miejska w Sławie nie stwierdziła tego, że działania Burmistrza naruszały obowiązujące przepisy prawa.

       Skarżący zarzuca Burmistrzowi, że zwrot umieszczony na oficjalnym profilu Gminy Sława w portalu społecznościowym Facebook - "drugą sprawą były podatki od środków transportowych, o zajęcie się sprawą wnioskowali przedsiębiorcy" jest  nieprawdziwy i jest to celowe fałszowanie informacji. Przy czym skarżący nie wskazuje, jaki przepis prawa został w tym zakresie naruszony.

   W toku rozpoznawania niniejszej skargi Rada zapoznała się również z wnioskiem Bożeny Wojciech, która w imieniu przedsiębiorców prowadzących firmy transportowe działające na terenie Gminy Sława wystąpiła do Burmistrza Sławy w dniu 12 listopada 2015r. (data wpływu 19 listopada 2015r. ) z wnioskiem o obniżenie stawek podatku od środków transportowych. Wnioskodawczyni we wniosku zawarła również stosowne uzasadnienie.

   Należy wskazać, że z przepisów ustrojowych samorządu gminnego wynika, że Burmistrz jest organem wykonawczym gminy. Burmistrz w swojej działalności odbywa szereg spotkań w tym i z przedsiębiorcami reprezentujących branżę transportową. W ich trakcie zgłaszane są rożne wnioski, w tym również w sposób nieformalny.

   Zatem odnosząc się wprost do przedmiotu skargi należy wskazać, w  świetle zebranych  przez Radę dokumentów, że wpis na oficjalnym profilu Gminy Sława w portalu społecznościowym Facebook, o treści: "drugą sprawą były podatki od środków transportowych, o zajęcie się sprawą wnioskowali przedsiębiorcy" jest zgodny ze stanem faktycznym - z wnioskiem takim bowiem  występowali przedsiębiorcy transportowi.

   Nie ma znaczenia, wobec tak sformułowanej skargi i takiego trybu prostowania informacji, że  z  wnioskiem o analizę  sytuacji na rynku podmiotów i urealnienie stawek podatku występował również skarżący. Bowiem skarżący jako przedmiot skargi wskazał, że nieprawdziwą informacją jest, iż  „drugą sprawą były podatki od środków transportowych, o zajęcie się sprawą wnioskowali przedsiębiorcy”. Stanowisko skarżącego wobec tak zgromadzonego materiału jest błędne.

   Innymi słowy mówiąc zdanie, że „o zajęcie się sprawą wnioskowali przedsiębiorcy” jest zdaniem prawdziwym.

Wobec powyższego należało podjąć uchwałę o treści jak wyżej.

 

Zgodnie z treścią art. 238 kpa należy pouczyć Skarżącego o treści art. 239 § 1 kpa, który stanowi, że: