Akty prawne

Na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)

 

§1
Uznaje się za bezzasadne wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w zakresie opisanym przez Pana Tomasza Żygowskiego w wezwaniu z dnia 14 marca 2012 roku w sprawie usunięcia naruszeń prawa dokonanych rzekomo Uchwałą Nr LV/371/10 Rady Miejskiej w Sławie z dnia 28 października 2010 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w obrębie: Lubogoszcz, Gola, Lubiatów, Wróblów, Szreniawa, Droniki, Ciosaniec, Spokojna, Śmieszkowo, Bagnoi Łupice – Gmina Sława. §3
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. W dniu 14 marca 2012 roku do Rady Miejskiej w Sławie, za pośrednictwem Burmistrza Sławy, z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa dokonanych Uchwałą Nr LV/371/10 Rady Miejskiej w Sławie z dnia 28 października 2010 rokuw sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w obrębie Lubogoszcz, Gola, Lubiatów, Wróblów, Szreniawa, Droniki, Ciosaniec, Spokojna, Śmieszkowo, Bagnoi Łupice – Gmina Sława, wystąpił Pan Tomasz Żygowski zam. 67-410 Sława, Radzyń, ul. Sławska 37
Wezwanie złożono na podstawie i w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).
W wezwaniu Wzywający wskazał na naruszenie wskazaną wyżej uchwałą następujących przepisów prawa:
art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku o zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez podjęcie uchwały z przekroczeniem władztwa planistycznego, które to przekroczenie polegać miało na nieuzasadnionej ingerencji w prawo własności;
art. 64 ust. 2 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez naruszenie zagwarantowanego konstytucyjnie prawa własności;
art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez nieuzasadnione ograniczenie wolności gospodarczej prowadzonego gospodarstwa rolnego;
art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez naruszenie zasady równości wobec prawa, które to naruszenie polegać miało w ocenie Wzywającego na zapewnieniu innym właścicielom nieruchomości uprzywilejowanej pozycji poprzez przeznaczenie należących do nich działek w miejscowym planie na cele budowlane, z jednoczesnym przeznaczeniem działki Wzywającego na cele rolnicze.
W uzasadnieniu Wzywający wskazał, iż wprowadzenie Uchwałą Nr LV/371/10 Rady Miejskiej w Sławie z dnia 28 października 2010 roku miejscowego planuzagospodarowania przestrzennego terenów położonych w obrębie: Lubogoszcz, Gola, Lubiatów, Wróblów, Szreniawa, Droniki, Ciosaniec, Spokojna, Śmieszkowo, Bagnoi Łupice – Gmina Sława, ograniczyło jego dotychczasową swobodę, jako właściciela nieruchomości, do korzystania z niej zgodnie z jej rolniczym przeznaczeniem poprzez pozbawienie go możliwości posadowienia na nieruchomości tej altan, szop, budynków gospodarczych, a także utworzenia siedliskowego gospodarstwa rolnego. Powyższe w ocenie Wzywającego ograniczyło swobodę prowadzenia działalności rolniczej na takich zasadach, jakie miały miejsce przed uchwaleniem planu.
Jednocześnie, Wzywający wskazał, iż w odniesieniu do nieruchomości sąsiadujących dopuszczono lokalizację na nich zabudowy mieszkalnej, atakże że, jedna z tych nieruchomości jest własnością Burmistrza Gminy Sława, inna zaś nieruchomość jest własnością wieloletniego radnego gminnego. W tym stanie rzeczy skarżący upatruje naruszenia konstytucyjnej zasady wolności wobec prawa.
W dalszej części uzasadnienia Wzywający zarzucił Organowi Stanowiącemu Gminy Sława przekroczenie zakresu dopuszczalnego władztwa planistycznego poprzez dowolność w ustalaniu przeznaczenia działek oraz naruszenie prawa polegające na uniemożliwieniu korzystania z działek stosowanie do postanowień Rozporządzenia Nr 3 Wojewody Lubuskiego z dnia 17 lutego 2005 roku w sprawie obszarów chronionego krajobrazu Jeziora Sławskiego. W ocenie Wzywającego ingerencja Uchwały w sposób korzystania z gruntów rolnych jest niewątpliwie nieuzasadniona.
Kończąc Wzywający wskazał na przekroczenie władztwa planistycznegoi wezwał Radę Miejską w Sławie do usunięcia zachodzących, w jego ocenie, naruszeń prawa będących wynikiem podjęciaUchwały Nr LV/371/10 Rady Miejskiej w Sławie z dnia 28 października 2010 roku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w obrębie: Lubogoszcz, Gola, Lubiatów, Wróblów, Szreniawa, Droniki, Ciosaniec, Spokojna, Śmieszkowo, Bagno i Łupice – Gmina Sława.
Rada Miejska w Sławie po wnikliwej analizie treści wezwania oraz poprzedzającej podjęcie Uchwały Nr LV/371/10 Rady Miejskiej w Sławie z dnia28 października 2010 roku procedury planistycznej uregulowanej w art. 14 – 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 rokuo planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) stwierdza bezzasadność wezwania. W szczególności nie dopatruje się istotnych naruszeń prawa, które zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym powodowałyby nieważność uchwały w całości, bądź w części. W trakcie procedury planistycznej uwzględniono zarówno wymogi dotyczące wymaganych konsultacji i uzgodnień, jak i umożliwiono wszystkim zainteresowanym,w tym także Wzywającemu, składanie wniosków i uwag do projektu planu, a także sugestii, co do ewentualnego przeznaczenia w planie poszczególnych terenówz obrębów objętych planem zagospodarowania. Z uprawnienia takiego Wzywający w odpowiednim, przeznaczonym na to czasie, nie skorzystał, pomimo dochowania przez Burmistrza Sławy, określonego w art. 17 pkt. 11 u.p.z.p., wymogu ogłoszenia o możliwości wnoszenia uwag do projektu planu, jak również nie uczestniczył w dyskusji publicznej nad przyjętymi rozwiązaniami wprojekcie planu.
Należy zauważyć, iż nie każde naruszenie interesu prawnego Wzywającego, w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,czyni Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zasadnym. Istotą planu miejscowego jest bowiem ustalenie przeznaczenia danego terenu (terenów) i w tym znaczeniu z reguły prowadzi on do ograniczenia prawa własności i naruszenia owego interesu prawnego. W niniejszej sprawie prawo własności nie zostało ograniczone w sposób budzący wątpliwości, lecz w dający się usprawiedliwić uprawnieniami władczymi gminy.
Przepis art. 3 ust. 1 u.p.z.p ustanawia zasadę samodzielności planistycznej gminy zwanej doktrynalnie władztwem planistycznym, w ramach którego gmina ustalaw miejscowym planie przeznaczenie terenów, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określa sposoby i warunki zabudowy. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie miejscowych planów, należy do zadań własnych gminy. Ustawodawca przekazał zatem gminie kompetencje w zakresie władczego przeznaczania i ustalania zasad zagospodarowania terenu w drodze aktu prawa miejscowego.